Dit is geen mooi jaargetij voor een mooi-weer-rijder zoals ik dus heb ik mezelf maar binnenshuis bezig gehouden en me op 'n portie voorpret getrakteerd door plannen die ik had voor 2020 uit te werken.
Nouja, we gaan het zien...wordt de streek waar we nog niet geweest zijn n.l. ten oosten van Bolzano ook wel de Dolomieten genoemd.
De eerste dag gaan we (natuurlijk conform 'n 71 jarige) met de Burgman achter de Corsa naar even ten zuid/oosten van Munchen waar we logeren in Beierse stijl en waar we de Corsa/trailer mogen achter laten.
De volgende dag zijn we na c.a. 5 min. scooteren in Oostenrijk en gaan we zuidwaarts via Zell am See op zoek naar de 2504 m. hoge Grossglockner.
Alleen even slikken dat de Oostenrijkers € 26.00 durven te vragen voor 'n ticketje enkel.
Daarom doorkruisen we dit land verder maar met de bedoeling om naar Italië te gaan, maar omdat we dit via de (pittige) Staller Satel-pas willen doen maken we vlak voor de grens (en deze pas) de volgende tussenlanding.
De volgende dag begint dan gelijk met de 2052 m. hoge Staller Satel waar we op de pashoogte de grens naar Italië paseren.
Wat dan volgt:
Passo Furcia...Passo Gardena...Passo di Sella...Paso Pordoi...Passo Falzarego...Passo Giau...Passo Cibiana.
En ik denk dan dat de welness van ons hotel in Italië ons 's avonds als zeer dankbare gasten gaat ontvangen.
De terugweg naar zuid Duitsland via Oostenrijk gaat dan via verschillende dalen en valleien weer via de Staller Satel naar de zuid-kant van de Grossglockner waar we ons met eerst een overnachting voorbereiden op de klim.
Rest ons om het hotel van de eerste overnachting weer te vinden en te hopen dat de Corsa/trailer er nog staan zodat we de volgende dag weer met (hopelijk) een mooie ervaring rijker de 770 km. Duitse autobaan richting Heerlen kunnen aantreden.
Maar voor het zover is...eerst nog wat voorpret!
Jo
)